-
1 poufałoś|ć
f 1. sgt (cecha) familiarity- poufałość w jego głosie the familiarity of his tone- traktować kogoś z poufałością to be overfamiliar with sb2. zw. pl (gest, słowo) pozwalać sobie na poufałości wobec kogoś to be overfamiliar with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poufałoś|ć
См. также в других словарях:
poufałość — ż V, DCMs. poufałośćści; lm MD. poufałośćści «poufałe zachowanie się wobec kogoś; bezceremonialność, zażyłość, familiarność» Koleżeńska, rodzinna poufałość. Rozmawiać z kimś, traktować kogoś z poufałością. Nie pozwalać na żadne poufałości. Nie… … Słownik języka polskiego
